เรียกฉันว่าง่อย แต่การอยู่ใกล้คนเมาเป็นสิ่งที่แย่ที่สุดที่เคยมีมา

เฮ้ ไม่อยากเลี่ยงคนเมาก็ไม่เลวนะ! จริงๆแล้วมันค่อนข้างฉลาดทีเดียว การอยู่ใกล้คนเมาอาจเป็นเรื่องเลวร้ายที่สุด เพราะพวกเขาคาดเดาไม่ได้ ก้าวร้าว และทำให้ทุกอย่างยากขึ้น ดังนั้นหากคุณไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะจัดการกับสิ่งเหล่านี้ ก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้อย่างสมบูรณ์

ฉันมักจะเป็นคนเงียบขรึมคนเดียวในงานปาร์ตี้ สิ่งนี้ทำให้ฉันตกเป็นเป้าหมายของคนเมาที่ต้องการทราบว่าเหตุใดฉันจึงไม่สามารถดื่มและปล่อยวางได้ ออกไปอย่างจริงจัง สงสัยไหมว่าทำไมฉันถึงเกลียดการอยู่ใกล้คนเมา?

ฉันรู้สึกเหมือนฉันพลาดเรือ

เมื่อฉันไปไหนมาไหนกับคนเมา พวกเขามักหัวเราะเยาะในสิ่งที่ดูเหมือนไม่ตลก ฉันรู้สึกเหมือนฉันพลาดมุกตลกไปมาก และจากนั้นฉันก็ต้องทำเรื่องแกล้งหัวเราะ มันเหนื่อย ตรงไปตรงมาในบางครั้ง ฉันอยากจะถูกมองว่าเป็นผู้หญิงเลวมากกว่าเสแสร้ง .

ฉันรู้สึกว่าพวกเขาไม่ได้อยู่ที่นั่นจริงๆ

บางคนสามารถจัดการกับการดื่มเหล้าได้ดีกว่าคนอื่นๆ แต่คนเมาส่วนใหญ่ที่ฉันเคยคบด้วยดูเหมือนจะห่างเหินกันจริงๆ ฉันสามารถคุยกับพวกเขาได้และพวกเขาจะมองฉันแบบว่างเปล่า ไม่เย็น ฉันควรจะอยู่บ้าน

ฉันรู้สึกเหมือนก พี่เลี้ยงเด็ก .

สิ่งที่แย่ที่สุดอย่างหนึ่งเกี่ยวกับการอยู่ท่ามกลางคนเมาคือการต้องกลายเป็นพี่เลี้ยงเด็กในตอนกลางคืน นี่ไม่ใช่แค่การช่วยให้พวกเขาลุกจากพื้นห้องน้ำเพื่อที่พวกเขาจะได้อ้วกออกมาในห้องน้ำ นอกจากนี้ยังเกี่ยวข้องกับการจับมือในขณะที่ห้องหมุนและฟังเรื่องราวที่ร้องไห้ของพวกเขา

ฉันต้องห้ามปรามแผนบ้าๆ ของพวกมันให้ได้

เคยไหมกับคนขี้เมาที่คิดในใจว่าอยากปีนขึ้นไปบนหลังคาแล้วกระโดดลงสระว่ายน้ำหรือวิ่งเปลือยกายข้ามถนนที่พลุกพล่าน? ใช่ มันไม่สนุกเลย ในฐานะที่เป็นคนสติไม่ดี ฉันรู้สึกว่ามันเป็นหน้าที่ของฉันที่จะต้องบอกพวกเขาว่าอย่าทำแบบนี้ แต่มันยากจริงๆ ที่จะพยายามให้คนเมาฟังคุณ

ฉันต้อง เข้าสู่การต่อสู้ .

บางครั้งพวกเขากลายเป็นคนโต้แย้งเมื่อฉันยืนขวางทางแผนการบ้าๆ บอๆ ที่พวกเขาวางแผนไว้ เอาจริง ๆ นี่เป็นวิธีที่ฉันต้องการใช้เวลาในคืนวันศุกร์หรือไม่? มันไม่ใช่จริงๆ เหตุใดจึงเป็นความรับผิดชอบของฉัน