นี่คือเหตุผลที่ฉันพยายามดิ้นรนที่จะเชื่อว่ายังมีผู้ชายดีๆ อยู่ที่นั่น

เมื่อพูดถึงการหาผู้ชายที่ดี ฉันเคยถูกเผาหลายครั้งเกินไป ฉันหัวใจสลายและความหวังของฉันพังทลายหลายครั้งจนฉันเริ่มเชื่อว่าไม่มีผู้ชายดีๆ อยู่ที่นั่น ดูเหมือนว่าคนเก่งๆ จะถูกเอาไปหมดแล้ว ส่วนคนที่เหลือก็คือผู้เล่นหรือพวกกลัวความมุ่งมั่น ฉันรู้ว่าฉันไม่ควรหมดหวัง แต่มันก็ยากเมื่อรู้สึกว่าผู้ชายทุกคนที่ฉันเจอต้องการหลอกใช้ฉัน บางทีฉันอาจจะแค่เบื่อ แต่ฉันอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่ายังมีผู้ชายดีๆ เหลืออยู่ในโลกนี้อีกไหม

ฉันไม่จำเป็นต้องคิดว่าตัวเองเป็นคนดูถูกเหยียดหยามในชีวิตหรือความรัก แต่บางครั้งฉันก็พยายามดิ้นรนที่จะเชื่อว่ามีผู้ชายดีๆ อยู่ข้างนอกนั่น และฉันก็มีโอกาสที่จะพบผู้ชายคนนั้น ฉันรู้ว่าพวกเขามีอยู่จริงและไม่มีเหตุผลใดที่ฉันจะมีไม่ได้ในชีวิตของฉัน แต่นี่คือสาเหตุที่ทำให้ฉันรักษาศรัทธาในเพศตรงข้ามได้ยาก

ปฏิกิริยามากมายของพวกเขาเมื่อพวกเขารู้ว่าฉันรู้สึกอย่างไรก็พูดออกมาทั้งหมด

แน่นอน ฉันคิดว่ามันคงแย่ที่ได้ยินว่าผู้หญิงสงสัยว่าผู้ชายดีๆ จะมีอยู่จริงไหม ถ้าคุณเป็นคนดีจริงๆ แต่ปฏิกิริยาที่ฉันได้รับค่อนข้างจะพิสูจน์ประเด็นของฉัน ฉันถูกผู้ชายเรียกฉันว่าไอ้เลว บอกฉันว่าฉันขี้เหร่/ร่านเกินไป/อะไรก็ตามสำหรับผู้ชายที่ 'ดี' ยืนยันว่าผู้หญิงไม่มีค่าพอ ฯลฯ สิ่งนี้ไม่ได้ช่วยอะไรมาก คืนความศรัทธาในความรัก .

ฉันได้ลองออกเดทกับผู้ชายจากทุกสาขาอาชีพ และบ่อยกว่านั้น พวกเขาเหมือนกันทั้งหมด

ใช่ ฉันรู้ว่าไม่มีมนุษย์สองคนที่เหมือนกันทุกประการ แต่รูปแบบส่วนใหญ่ของผู้ชายที่ฉันเคยเดทด้วยนั้นค่อนข้างจะเหมือนกันมาก พวกเขาเป็นพวกขี้โกง คนโกหก โรคกลัวความมุ่งมั่น หรือ มองหาแม่ทดแทน . การหาคู่ควรไม่ใช่เรื่องยาก แต่มันรู้สึกว่าเป็นไปไม่ได้เลย

ความเป็นชายที่เป็นพิษนั้นแพร่หลายเกินไป

ไม่ใช่ว่าฉันคาดหวังว่าจะพบคู่หูที่ต้องการถักเปียผมและไปช้อปปิ้งกับฉัน แต่คนที่ไม่เห็นการเปิดใจเกี่ยวกับความรู้สึกของเขาเนื่องจากการทำร้ายความเป็นลูกผู้ชายของเขาจะเป็นการเริ่มต้นที่ดี ด้วยเหตุผลบางอย่าง ผู้ชายจำนวนมากดูเหมือนจะคิดว่าผู้หญิงมีอยู่เพื่อทำให้พวกเธอพอใจ และพวกเราที่พูดถึงความต้องการและความจำเป็นของเรา และผู้ที่ยึดถือมาตรฐานในระดับใดก็ตามเป็นคำสบถที่น่ารังเกียจซึ่งไม่เหมาะสำหรับการตีพิมพ์ สิ่งที่ช่วยให้?

ถ้าฉันไม่ออกไป พวกเขาก็ไม่สนใจจริงๆ

ฉันรู้ว่าเซ็กส์เป็นสิ่งสำคัญและฉันก็สนุกกับมันพอๆ กับใครๆ แต่ทำไมถ้าฉันไม่ได้นอนกับผู้ชายหลังจากออกเดทไปสองสามครั้ง ข้อความของเขาก็เริ่มช้าลงหรือหยุดลงโดยสิ้นเชิง และ จู่ๆ เขาก็ 'ยุ่งเกินไป' ที่จะออกไปเที่ยว ? ทำไมผู้ชายคนหนึ่งถึงดูชอบฉันเข้าเต็มๆ ในเดทแรกหรือสองครั้ง แต่เมื่อพูดถึงบทสนทนาว่าฉันเอาแต่นอนกับผู้ชายที่ฉันมีความสัมพันธ์ด้วยจริงๆ จู่ๆ พวกเขาก็ 'แค่มอง จะมีความสนุกสนาน'? มันน่าท้อใจที่จะพูดน้อย

พวกเขาหลายคนดูเหมือนจะดิ้นรนเพื่อควบคุมแรงกระตุ้นของพวกเขา

อีกครั้ง ฉันรู้ว่า 'ไม่ใช่ผู้ชายทุกคน' และทั้งหมดนั้น แต่ในความสัมพันธ์ที่จริงจังสี่ครั้งของฉัน มีสามคนที่นอกใจฉัน และฉันก็สงสัยว่าคนที่สี่ก็เช่นกัน (ฉันพิสูจน์ไม่ได้) ข้อแก้ตัวที่ฉันได้รับเมื่อเผชิญหน้าและทิ้งพวกเขาในท้ายที่สุดมีตั้งแต่เมาไปจนถึงอ่อนแอ ท้ายที่สุดแล้วผู้ชายก็คิดด้วยจู๋ของพวกเขาใช่ไหม? เราไม่สามารถคาดหวังให้พวกเขาเก็บไว้ในกระเป๋ากางเกงและยังคงซื่อสัตย์ในความสัมพันธ์ได้ใช่ไหม? ฮึ.