ฉันไม่เชื่อในผู้ชายดีๆ อีกต่อไป และไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร

ฉันเกินผู้ชายที่ดี ฉันไม่รู้จะทำอย่างไรกับตัวเองอีกต่อไป พวกเขาทั้งหมดเป็นแค่พวกเห็นแก่ตัว พวกเห็นแก่ตัวที่เอาแต่สนใจแต่เรื่องของตัวเอง ฉันเลิกกับพวกเขาแล้ว!

ฉันเคยคิดว่าผู้ชายดีๆมีมากมายในโลก จากนั้นฉันก็แก่ขึ้นและประสบการณ์ของฉันทำให้ฉันเบื่อ ถ้านั่นยังไม่แย่พอ เพื่อนของฉันหลายคนก็โดนทำร้ายเหมือนกัน นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันไม่รู้ว่าฉันเชื่อว่ายังมีสิ่งที่เป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ อีกต่อไปหรือไม่

ฉันไม่ไว้ใจพวกเขา

ฉันอยากจะเชื่อใจผู้ชาย แต่ฉันไม่เชื่อ ไม่ว่าฉันจะพยายามมากแค่ไหนก็ตาม ฉันรู้สึกว่าทันทีที่ฉันไว้ใจใคร ฉันอ่อนแอมากที่จะได้รับบาดเจ็บ ทุกครั้งที่ไปมันเจ็บจนไม่อยากทำอีกแล้ว ฉันอยากเป็นคนที่ไว้ใจได้มากกว่านี้ แต่ชีวิตทำให้ฉันระแวงและวิตกกังวล ฉันไม่อยากถูกแผดเผาอีกแล้ว

ฉันไม่คิดว่าพวกเขาจะมีวุฒิภาวะทางอารมณ์ได้

แม้แต่ผู้ชายที่ดีที่สุดที่ฉันรู้จักก็ดูเหมือนจะไม่เป็นผู้ใหญ่ทางอารมณ์ แน่นอนว่าพวกเขายังไม่เป็นผู้ใหญ่ * จิตใจ * มีผู้ชายคนไหนที่ไม่ใช่แค่เด็กผู้ชายตัวเล็ก ๆ ในหัวใจบ้างไหม? มันค่อนข้างแปลกฉันออก ฉันไม่รู้สึกว่าผู้หญิงเป็นแบบนี้เลย ฉันเลยไม่เข้าใจว่ามันมาจากไหน ฉันแค่ต้องการผู้ชายที่มีวุฒิภาวะพอๆ กับฉัน ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะหาได้

ฉันคิดว่าพวกเขาจะทำทุกอย่างที่ทำได้

ฉันรู้ว่ามันฟังดูเหยียดหยามแต่นั่นคือสิ่งที่ฉันรู้สึก ฉันคิดว่าถ้าเขารู้ว่าเขาจะไม่ถูกจับ ผู้ชายคนไหนก็โกง ฉันไม่คิดว่าจะมีผู้ชายสักคนที่ไม่ยอมอ่อนข้อให้กับสิ่งล่อใจ ฉันรู้สึกเศร้าที่ต้องยอมรับว่าฉันรู้สึกแบบนั้น แต่มันคือเรื่องจริง

ฉันเคยเห็นพฤติกรรมที่คลุมเครือเกินกว่าจะไว้ใจใครได้

ฉันจะเชื่อผู้ชายได้อย่างไรเมื่อฉันเห็นพวกเขาหลายคนโกหกโดยตรง? มีผู้โพสท่าจำนวนมาก พวกเขาทำเหมือนว่าแฟนของพวกเขาคือโลกของพวกเขา และในขณะที่พวกเขากำลังยุ่งอยู่ข้างหลัง สาวๆ ไม่รู้เลย—ฉันรู้สึกเสียใจแทนพวกเธอ และฉันก็กลัวที่จะเป็นพวกเธอ ฉันเคยเห็น BS มากเกินไปที่จะเชื่อว่าผู้ชายดี

ฉันถูกเผาทุกครั้งที่ฉันให้ผลประโยชน์แก่พวกเขา

มันเหมือนกับว่าพวกเขารู้และพวกเขามีความต้องการที่จะทำลายทุกสิ่งอย่างวิปริต ฉันไม่เข้าใจ ฉันยื่นออกมาและคอยระแวดระวัง แล้วในที่สุดฉันก็ปล่อยให้พวกมันเข้ามา… และพวกมันก็โยนความรู้สึกของฉันทิ้งไปเหมือนขยะ